ZNÓW DESZCZ

Wczoraj znów lało jak z cebra. Już na prawdę mam dosyć tej pogody. Siedziałam więc w pokoju i kończyłam mój artykuł o greckim WIELKIM ŻARCIU. Mam to już za sobą. Wieczorem wybieraliśmy się na koncert do pobliskiego miasteczka, grali znajomi Anglicy, którzy zaprosili nas na swój występ, jednak widząc za oknem rzeczywistość zamkniętą w wielkiej kropli deszczu, postanowiliśmy zostać w domu. Moim wyimaginowanym bólem głowy wykręciliśmy się od koncertu i zasiedliśmy do oglądania filmów. Padający deszcz za oknem, przytulne wnętrze i wciągający film - oto czego nam było trzeba. Na pierwszy rzut poszedł film z RUSSELLem CROWE. Przyznam się, że jest to jeden z moich ulubionych aktorów. Ale jego "DOBRY ROK" już nie był taki świetny. Jedyne co mi się podobało, to że akcja toczyła się w winnicy w Prowansji i od tego oglądania zachciało nam się wina. Otworzyliśmy więc rieslinga i popijaliśmy w kubkach od kawy, bo nie mieliśmy do tego odpowiedniego szkła. Film się skończył , deszcz nie przestawał padać, więc oglądnęliśmy następny. "PERSONAL EFFECTS" - nawet nie zobaczyłam do końca. Nudny wątek i bębniące o parapet krople skutecznie przeniosły mnie w objęcia Morfeusza. Piątek pożegnał mnie po północy....